jueves, 13 de diciembre de 2018

Xapón


Os nenos e nenas de 4º de Educación Infantil, coa axuda das nosas familias, investigamos sobre un país moi lonxano: XAPÓN. Ollade cantas cousas aprendimos.


A súa bandeira consiste nun rectángulo de cor branca e cun gran disco vermello (representando ao Sol) no centro. Coa dita bandeira decoramos a nosa clase:




Bruno e Valeria informaron sobre as vivendas no Xapón:



- As casas tradicionais están feitas de madeira e teñen paredes móbiles. 

- Para entrar nas casas temos que quitarnos os zapatos.O chan chámase "tatami".

- Non teñen camas como as nosas.

- E comen sentados no chan, non usan cadeiras


Laura e Javier amosáronnos sobre a vestimenta no Xapón:


 

 - O traxe tradicional é o kimono e o calzado chámase geta.



 - para ir á escola visten uniforme, coma nós, só que é diferente


Naiara fíxonos unha detallada presentación da alimentación:




- Cando comemos non podemos xogar, lamber nin pasala comida.

- Os xaponeses non comen con culleres e garfos, senón con palillos. Os palillos sempre teñen que estar xuntos.

- Os panos de mesa están mollados, chámanse sabori e póñense á esquerda.

- Non se crava na comida nin se trincha.

- Podemos sorber a sopa.

- Debemos de comer toda a comida que nos serviron.

- Os principais alimentos son o arroz (á esquerda), sopa (dereita), sushi, verduras, pastas...

- O máis chamativo: comen sentados no chan. Nós non nos puidemos resistir e un día merendamos coma eles, mais non a todos e a todas nos resultou moi doado. Aínda así, a experiencia resultou xenial.


- E cando rematamos de comer temos que dicir goehi (inclinando a cabeza)


Antía e Claudia contáronnos a conmomedora historia de Hachiko:




-Hachiko era un can de raza Akita que vivía en Xapón co seu dono.

- Era un cachorro cando un día atopouse co profesor Eisaburo Ueno. Deulle pena e decidiu levalo para casa

- O mestre todos os días iba á estación, onde collía o tren para ir traballar. Alí, Hachiko agardaba por el ata que regresaba

- Pero un día o mestre morreu, mais Hachiko seguiu agardando por el na estación durante moitos anos, ata que o pobre Hachiko morreu.

- En varios sitios de Tokio, puxeron estatuas do amigo akita, por demostrar a súa LEALTADE ao seu dono, o seu amigo e compañeiro de bos momentos.

Ollade o vídeo que segue, pero con moito coidado, sabemos que algúns maiores non poden aguantar a choreira.


Valentina informounos da música que escoitan en Xapón, e centrouse nos instrumentos:

- Koto, un instrumento de cordo.



- Shakuhachi, que é unha frauta


- Shamisen, instrumento de 3 cordas



- E o den den daiko, que é un tambor tradicional. E tivemos a sorte de que nos trouxo un para clase e poidémolo tocar.

Tamén tivemos a oportunidade de experimentar algo co origami, fixemos a cabeza dun canciño tan só plegando papel sen empregar tesoiras nin pegamento.



E fixemos un abano típico






MOITAS GRAZAS FAMILIAS!!!



No hay comentarios:

Publicar un comentario